Norway: the beginning!

Onze eerste werkdag zit erop, geen beter moment om eindelijk eens werk te maken van ons reisverslag.

18 juli

We vertrekken rond een uur of acht richting Kiel. Onderweg ontmoeten we Arne en Katleen en hun gps leiddt ons vlotjes naar onze "Love Boat" (hum). We kunnen meteen op de boot en pikken zo zelfs nog de aankomst van de Tour mee. Voor 4 wielerliefhebbers zoals wij, is dat uiteraard mooi meegenomen.

19 juli

Na 13,5uur varen, rijden we om 9u de boot af. Arne's gps rekent ons voor: 700km en 10uur rijden...slik. We dralen dus maar beter niet en vertrekken richting Vik. Al snel wordt ons duidelijk waarom we hier 10 uur over zullen doen: zo goed als geen autosnelweg en de maximumsnelheid op die gewone wegen in Noorwegen bedraagt - hou jullie vast - 80km per uur. Hoe dichter we Vik naderen, hoe minder we de neiging kunnen onderdrukken om te stoppen voor foto's: het landschap wordt mooier en mooier, de hellingen worden langer en langer (aiai) en plots staan we boven op de laatste berg van de dag, de berg die we ook als laatste berg in de Viking Tour zullen moeten overwinnen. Het zicht op Vik is overweldigend!

20 juli

De laatste dag voor D-day. Wat zullen we eens gaan doen? Relaxen uiteraard! Het is prachtig weer dus: terraske doen! En wat blijkt: er is een sportwinkel in Vik, die vereren we uiteraard met een bezoekje. De (sport)mode in Noorwegen lijkt ons een beetje vreemd, Arne en Michaël passen vanalles en zetten de Noren eigenlijk een beetje te kakken. Katleen en ik liggen dubbel van het lachen: voilà zie, buikspieren ook weer getraind vandaag. Arne vindt dat buikspieren niet genoeg zijn en wil de benen ook nog eens losgooien op de fiets. Ondertussen gaan Michaël en ik nog eens op die fameuze "laatste berg" kijken. Ik kan Michaël gelukkig weerhouden van een avontuur op drijvende ijsschotsen in een ijsmeer op de top en zo geraken we toch nog veilig en met z'n tweeën terug in Vik voor het avondeten.

21 juli

Vandaag treden Michaël, Arne én Katleen in actie, maar de tijdrit start pas om 17u, dus we hebben nog een hele dag voor ons. Wat zullen we vandaag dan doen? Het is nog mooier weer dan gisteren, dus... aan het fjord in de zon een boekske lezen natuurlijk! Mijn eerste boek (Juli Zeh, Speelzucht, een aanrader ondanks de anti-climax op het eind), waarin ik nota bene al meer dan zes maanden in bezig ben - waar is de tijd dat ik meer dan één boek per week las?- is uit en ik ben net aan het volgende begonnen: een zalige combinatie! Rond 15u beginnen onze mannen zich klaar te maken: "tijdritpakkie an" en losrijden maar. Ook Katleen en ik kleden ons om: Katleen doet een rode crew-t-shirt aan en ik een shortje met mijn koersschoenen (aiai, vreselijke combinatie, maar voor de goede zaak, in dit geval foto's trekken en filmen onderweg, heeft een mens dat wel over). Ik rijd een stukje de klim op en moedig onze mannen onderweg aan, terwijl Katleen het verkeer regelt en waakt over hun veiligheid. Na de tijdrit wacht ons de eerste briefing: het moment waarop ons echt duidelijk wordt dat Geir, de organisator, zijn vrees misschien wel gegrond is. Hij was bang dat de Belgen ontgoocheld zouden zijn omdat zij "perfecte" organisaties gewoon zijn. In vergelijking met de Viking Tour zijn de Belgische organisaties inderdaad juweeltjes, maar al bij al hebben wij niet zo veel last gehad van de chaos en waren we dus allesbehalve ontgoocheld :-)