Uno!

"De kop is eraf," zei ik toen mijn moeder belde om mij het heuglijke nieuws te melden dat Wouter in Nokere zijn eerste koers van het seizoen had gewonnen. "De kop is eraf," zei mijn broer in het interview achteraf. What can I say, great minds think alike :-)

Na een echte machtssprint op de kasseien van Nokereberg, konden de armen de eerste keer dit seizoen de lucht in. Ondanks de druk die van alle kanten op zijn schouders gelegd werd, slaagde hij erin kalm te blijven en het in de sprint af te werken. "Oef," zal hij wel gedacht hebben en "Nè" en "Voilà zie" en wie weet wat nog allemaal meer. Maar uiteraard overheerste de blijdschap, het contentement zoals wij zeggen.

Goed gedaan, wat zeg ik, ZEER goed gedaan broerke! Mooie revanche genomen op alle criticasters. Doe zo verder, wij staan, zoals altijd, als een blok achter je.