La Magnifique des Ardennes
Zaterdagochtend reeds om kwart voor zes op weg naar Bouillon. Samen met Wouter en drie fietsen in de auto. Die derde fiets was Wouters reservefiets en zou moeten dienen voor Thomas, die had immers de avond voordien in de Ardennen zijn versnellingskabel doorgetrokken en zag daardoor ei zo na zijn deelname in het water vallen. De enige mogelijke oplossing was deel te nemen met Wouter zijn oude Merckx. Aangezien Wouter toch een stuk groter is dan Thomas zou er voor de start wel nog heftig moeten gesleuteld worden aan die fiets, zadel tot een belachelijke diepte laten zakken, andere pedalen steken, drinkbushouders monteren, wielen verwisselen, ...
Enfin, even voor 9 uur stonden we toch allemaal mooi te blinken aan de start.
Op de eerste helling werd reeds een eerste schifting doorgevoerd. Met een man of 50 raasden we naar de tweede helling, de Cornimont. Daar vond Bart het al nodig eens echt hard aan de boom te schudden met als gevolg dat we vooraan met slechts 7 renners overbleven.
Alle topfavorieten waren mee, mannen die top 10 rijden in cyclo's als les 3 Ballons en de Marmotte. Ik besefte dat ik mezelf aan het overtreffen was.
De derde helling volgde heel snel en werd opnieuw verschroeiend beklommen. Ik prees me gelukkig dat ik er boven nog steeds aanhing want op papier volgde nu een iets minder zwaar stuk, ik zat dus ideaal geplaatst.
Zat! In de afdaling naar Vresse sloeg het noodlot immers toe, ik reed vol door een put en nog geen 5 seconden later reed ik achteraan op mijn velg. Ik kon meteen een kruis maken over een mooie klassering. Aangezien we nog maar een uur gereden hadden, waren de verschillen nog niet zo hoog opgelopen. Amper twee minuten later passeerde eerst de tweede groep en dan de derde groep.
Bij overmaat van ramp stelde ik ook vast dat ik mijn reparatiekit voor tubes vergeten was. Het was dus echt gedaan, verder fietsen was niet meer mogelijk. 250 kilometer afgelegd naar Bouillon met de auto om daar dan een schamele 35 kilometer bij elkaar te fietsen.
Toch nog een meevaller dat Liesbeth ook in Bouillon was. Na een uurtje stevig balen op een terrasje in Vresse pikte ze me met de auto op.
Na een verkwikkende douche aan de finish had ik me er ongeveer overgezet en ben ik nog maar wat gaan supporteren en enkele foto's trekken op de top van de laatste klim. Bart, wie anders, kwam daar met minuten voorsprong op de achtervolgers als eerste voorbij.
Thomas slaagde er toch nog in, met zijn 2 maten te grote fiets, een mooi resultaat neer te zetten. Hij werd dertiende en deed daarmee beter dan wat hij dit jaar al met zijn Cervélo presteerde.
Het prachtige zomerweer zorgde ervoor dat iedereen na de rit nog lang bleef nakaarten. Ook Cyclobenelux was van de partij om de eerste editie van deze cyclo eens te komen bekijken. Op die manier toch nog leuk afgesloten waardoor ik niet meer slecht gezind naar huis moest.
Enfin, even voor 9 uur stonden we toch allemaal mooi te blinken aan de start.
Op de eerste helling werd reeds een eerste schifting doorgevoerd. Met een man of 50 raasden we naar de tweede helling, de Cornimont. Daar vond Bart het al nodig eens echt hard aan de boom te schudden met als gevolg dat we vooraan met slechts 7 renners overbleven.
Alle topfavorieten waren mee, mannen die top 10 rijden in cyclo's als les 3 Ballons en de Marmotte. Ik besefte dat ik mezelf aan het overtreffen was.
De derde helling volgde heel snel en werd opnieuw verschroeiend beklommen. Ik prees me gelukkig dat ik er boven nog steeds aanhing want op papier volgde nu een iets minder zwaar stuk, ik zat dus ideaal geplaatst.
Zat! In de afdaling naar Vresse sloeg het noodlot immers toe, ik reed vol door een put en nog geen 5 seconden later reed ik achteraan op mijn velg. Ik kon meteen een kruis maken over een mooie klassering. Aangezien we nog maar een uur gereden hadden, waren de verschillen nog niet zo hoog opgelopen. Amper twee minuten later passeerde eerst de tweede groep en dan de derde groep.
Bij overmaat van ramp stelde ik ook vast dat ik mijn reparatiekit voor tubes vergeten was. Het was dus echt gedaan, verder fietsen was niet meer mogelijk. 250 kilometer afgelegd naar Bouillon met de auto om daar dan een schamele 35 kilometer bij elkaar te fietsen.
Toch nog een meevaller dat Liesbeth ook in Bouillon was. Na een uurtje stevig balen op een terrasje in Vresse pikte ze me met de auto op.
Na een verkwikkende douche aan de finish had ik me er ongeveer overgezet en ben ik nog maar wat gaan supporteren en enkele foto's trekken op de top van de laatste klim. Bart, wie anders, kwam daar met minuten voorsprong op de achtervolgers als eerste voorbij.
Thomas slaagde er toch nog in, met zijn 2 maten te grote fiets, een mooi resultaat neer te zetten. Hij werd dertiende en deed daarmee beter dan wat hij dit jaar al met zijn Cervélo presteerde.
Het prachtige zomerweer zorgde ervoor dat iedereen na de rit nog lang bleef nakaarten. Ook Cyclobenelux was van de partij om de eerste editie van deze cyclo eens te komen bekijken. Op die manier toch nog leuk afgesloten waardoor ik niet meer slecht gezind naar huis moest.
Reacties