Weekend in Limburg

Zaterdag 19 april stond met stip aangeduid in onze fietskalender. Vorig jaar namen we voor de eerste keer deel aan de Amstel Gold Race en daar werden we toen aangenaam verrast: prachtig parcours en dito omgeving. Hoewel het weer dit jaar iets minder meezat beviel de rit nog evenzeer, misschien zelfs meer. In tegenstelling tot vorig jaar kozen we deze keer niet voor de 200 maar voor de 150km. Daarmee wordt een heel andere streek aangesneden en gaat het door de Voerstreek naar het drielandenpunt in Vaals. De hellingen die we op de 150 voorgeschoteld kregen zijn minder stijl maar een stuk langer.
Na ongeveer zes uur fietsen - waarvan het laatste uur in de regen - kwamen we terug aan in Valkenburg om net als de profs te finishen op de Cauberg. Ik reed uiteindelijk 170km, 10km meer dan Arne en Olivier aangezien ik een eind voor hen uit ging rijden om hen dan in tegengestelde richting opnieuw tegemoet te rijden.

Nadat we vrijdagnacht overnacht hadden in Maastricht zouden we zaterdagnacht blijven logeren in Zonhoven, bij Annick (zus van Katleen en meter van Matteo).
Zondag 20 april stond immers nog vetter in onze agenda: Matteo wordt gedoopt.
Terwijl de dames zondagochtend de laatste voorbereidingen troffen voor het feest gingen Arne en ik nog een tweetal uurtjes losrijden onder een zalig lentezonnetje. De eerste echte lentedag van het jaar.
Zondagnamiddag om 14u30 was het dan zover: Matteo mocht zijn hoofd boven de doopvont houden en mijn peterschap werd plots heel officieel wanneer ik mijn handtekening in het doopregister moest neerpennen.
Wat daarop volgde was een doopfeest om U tegen te zeggen. De ene lekkernij volgde de andere op terwijl we in de tuin bij de grootouders van Matteo genoten van de lente. De Kelchtermanskes maakten hun organisatorisch vernuft in festiviteiten nog maar eens waar.