Leve de verdraagzaamheid!

Vandaag las ik in De Morgen een lezersbrief getiteld: "Weg met Kate Ryan en Laura Lynn!". Ik citeer er een stukje uit: "[...] elke morgen word ik gedwongen om op de radio (Klara) na het nieuws een uitgebreid verslag te aanhoren over wie gewonnen en verloren heeft in allerlei sportwedstrijden die mij (en praktisch iedereen van mijn vrienden en vriendinnen) geen fluit interesseren. Bovendien ook nog gebracht door een bijzonder irritante stem die over sport spreekt alsof het om een catastrofe gaat waar het voortbestaan van de wereld van afhangt. Elke morgen verdraagt de melomaan de tirannie van de sport.[...]"

Deze uitlating past volledig in de huidige, dominante "zo-hoort-het-want-de-pseudo-intellectuelen-hebben-het-gezegd-cultuur" waar vooral ikzelf - Michaël niet, want hij is dan ook een man, en een sportende man is nog min of meer sociaal aanvaard - op regelmatige basis mee geconfronteerd word. Mensen die met een zweem van afschuw zeggen: "Amai, jij sport zo veel." Onderverstaan: "onnozele gans, je zo in het zweet werken terwijl je ondertussen ook een boek kan lezen of naar de cinema (Sfinx of Studio Skoop uiteraard, want Kinepolis is simply not done, véél te commercieel) kan gaan of met vrienden en vriendinnen grootse discussies kan voeren op het terras van het Damberd, in de Vooruit, de Backstage of à la limite in Igor, de wereld kan verbeteren of wat dan ook, als het maar niet sporten is."

Ik ben het hele gedoe behoorlijk moe, wie heeft in godsnaam bepaald dat het goed is om te lezen maar niet goed is om te sporten? En wat met de mensen die het allebei doen? Want laat dat toch absoluut duidelijk zijn: een "intellectueel" kan je herkennen aan zijn dédain voor het menselijk lichaam, zijn abonnement op de Standaard (of De Morgen in het slechtste geval), zijn televisie (als hij er al één heeft) die enkel Canvas kan ontvangen en zijn radio die op Klara (of op Radio 1) staat . Een "sporter" kan je dan weer herkennen aan het feit dat hij blijkbaar zo dom is dat hij zijn lichaam (jakkes!) tot het uiterste probeert te drijven. Hij kijkt ook énkel naar VTM, Ka2 en VT4 (en zijn vrouw naar Wijftv) en leest uiteraard Het Laatste Nieuws, het is te zeggen: als hij al kan lezen natuurlijk. In principe zijn deze twee categorieën volledig incompatibel, wat mij tot dwingende existentiële vragen noopt. Ik beken: ik lees De Morgen en de Knack, ik luister meestal naar Radio 1, ik kijk naar álle zenders en ik sport. Ik denk nogal graag dat ik het beste van beide categorieën combineer, maar misschien is dat dan weer hautain van mezelf en heb ik eigenlijk een gespleten persoonlijkheid? Misschien krijg ik binnenkort zelfs de "pseudo-intellectuelen-politie" op bezoek die me desnoods met geweld zal dwingen tot het maken van een definitieve keuze voor één van beide categorieën?

Ik zou hier nog uren over kunnen doorgaan, maar de plicht roept onder de vorm van examens die verbeterd moeten worden, dus bij wijze van afsluiter nog een boodschap voor de schrijver van de brief, die deze blog ongetwijfeld niet leest. Mijnheer de geërgerde sporthatende briefschrijver, sommige mensen houden van sport, anderen houden van klassieke muziek. En dit is ieders goed recht, maar heeft u uw sportende of sportliefhebbende medemens ooit al horen pleiten voor het afschaffen van Klara of de Elisabethwedstrijd? Dat dacht ik niet. Des goûts et des couleurs on ne discute pas, dus mogen wij, sportomanen, u, melomaan, alstublieft vragen hetzelfde respect op te brengen voor ons als wij voor u? Danku.