Gran Fondo Eddy Merckx

Met de Gran Fondo Eddy Merckx stond zaterdag 16 juni de tweede Belgische cyclosportieve op de kalender, 17 hellingen gespreid over 165 km met een hoogteverschil van 3000 meter.

8u10: Samen met Elke en ongeveer 1.100 andere fanatici sta ik achter de 200 bevoorrechte starters te wachten op het startsein. Tussen die 200 staat oa. Thomas, daar zou ik dus in de eerste kilometers, die direct hellend verlopen, naartoe willen knallen. Niet evident aangezien die eerste groep ook alles behalve traag start maar onontbeerlijk als je een goed klassement ambieert.
Na ongeveer 10 km achtervolgen sluit ik met verbrande longen aan in de kopgroep, aan 50 km/u denderen we met een peloton van ongeveer 200 man richting eerste zware helling van de dag: de Chambralles.
Nog voor we die Chambralles aansnijden besef ik al dat het voor mij geen topdag zal worden, de benen voelen zwaar aan en na nog geen 30 km heb ik het gevoel er al 100 meer gedaan te hebben.
Tot aan de eerste bevoorrading zat ik samen met Thomas in de eerste achtervolgende groep. Waar Thomas stopte om zijn drinkbus op te vullen besliste ik niet bij te tanken uit schrik de groep niet meer te kunnen bijbenen. Die schrik bleek enerzijds terecht - Thomas slaagde er immers niet meer in aan te sluiten, daarvoor lag het tempo bij ons veel te hoog - anderzijds moest ik daardoor zeer spaarzaam omspringen met mijn drinken waardoor de eerste krampen op de Stockeu al een feit waren. Ik moest daar bijgevolg de rol lossen.
10 km na de Stockeu word ik opgeraapt door Thomas en 4 andere doorbijters, met veel moeite kan ik aanpikken. Naarmate de kilometers vorderen kom ik echter terug wat bij positieven, de krampen blijven onderhuids wel aanwezig maar ik kan ze onderdrukken, en intussen beginnen we al verschillende gelosten uit de tweede groep op te rapen.
Na de tweede bevoorrading komen we in een omvangrijkere groep terecht van ongeveer 30 man. Vanaf dan zit het spel op de wagen, de uitvalspogingen volgen elkaar in ijltempo op maar geen enkele demarrage is succesvol, ook niet de poging van Thomas om op de laatste klim weg te rijden van de groep, ik haal hem samen met 2 anderen wel nog bij maar in de afdaling slagen we er ondanks het verschroeiende tempo niet in voor te blijven.
De laatste kilometers verlopen dan ook heel nerveus en eindigen in een spurt van stervende zwanen. Na 5u 16min eindig ik als 48ste, gemiddeld 31,6 km/u.
Elke deed er een paar uur langer over maar liet toch nog 300 andere mannen en vrouwen achter zich.
Een mooie rit maar veel heb ik er niet van kunnen genieten, daarvoor ben ik veel te diep moeten gaan. Lang geleden dat ik nog eens zo hard had afgezien op de fiets.