2007: een jaar vol veranderingen...

2007 is een jaar vol veranderingen, jazeker. Het is een jaar waarin heel wat van onze naaste vrienden een kindje verwachten, een jaar waarin er à volonté getrouwd wordt en een jaar waarin er vlotjes verhuisd wordt...

Eerst de kleintjes:

Ruben, Nora en Elisa waren eind 2006 de voorbode van een ware babyboom. Op 30 januari van dit jaar werd Nicolas, zoontje van Sofie en Nick geboren, en vanaf nu houdt het niet op. In april verwachten Bruno en Anja hun eerste kindje, in juni worden Michaël en ik respectievelijk nonkel en tante van het kindje van Anneleen en Frederik en in augustus bevallen twee van mijn beste vriendinnen, Renata (13/08) en Evelyn (16/08). Wij hebben dus heel wat babybezoekjes in het verschiet. Heerlijk, ik kijk er al naar uit!

Dan de grootjes:

Willem en Katrijn trouwden op 27 januari en genieten nu van hun huwelijksreis op een "geheime" bestemming (Argentinië).

Bruno en Anja trouwden op 14 februari en wij...wij trouwen zelfs 2 keer dit jaar: voor de wet op 12 mei en voor de kerk op 27 oktober. En waar zal ons huwelijksreis hoogstwaarschijnlijk naartoe gaan? Inderdaad, Argentinië!

Elke leeftijd heeft wel zo zijn typische bezigheden. Zoals uit het voorgaande reeds is gebleken, zijn we met z'n allen op het moment gekomen waarbij we veranderen van burgerlijke staat en aan gezinsuitbreiding doen, al dan niet in die volgorde ;-) Nog iets opmerkelijks is dat veel van onze vrienden de tijd rijp achten om, zoals het een echte Belg betaamt, iets te doen met die baksteen in hun maag. Ook deze trend zette vorig jaar al in en komt dit jaar volledig tot ontplooiing: Els heeft in Sint-Amandsberg een huisje gekocht dat ze nu aan het renoveren is. Karen en Dieter verhuizen in april naar hun eigen stekje in Sijsele, Willem en Katrijn keren na hun huwelijksreis niet meer terug naar de Coupure maar gaan meteen naar hun nieuwe huis in Lochristi en zelfs Rudy en Linda gaan verhuizen! 2007, een jaar vol veranderingen, ja, maar ook een jaar waarin sommige vaste waarden gewoon vaste waarden blijven. Wij volgen deze trend immers voorlopig niet, waarom zouden we ook: we hebben het hier goed en heel erg naar onze zin. Mits enige veranderingen (een nieuwe badkamer bijvoorbeeld), die er zitten aan te komen, kunnen we hier gerust nog een paar jaar wonen! En zoals ik verknocht ben aan dit huis - al die weekends die Wouter en ik hier gesleten hebben met zovele herinneringen als het stukje chocolade voor het slapen gaan, het verhaaltje over Jantje 's morgens, de zelfgemaakte kroketten, de pannenkoeken, de spaghetti à la pépé [pip], mijn eerste paasvakantieblok, de escargots op oudejaarsavond, ... - vind ik dit een bijzonder fijn vooruitzicht.