Wennen

Aurélietje mag naar school, of toch bijna, en mocht deze week alvast een uurtje gaan wennen. Loïc was apetrots en troonde haar eerst mee naar zijn klas en bracht haar dan, fier als een gieter, naar de klas van juf Liesl. Zelfstandig als ze is, ging ze dadelijk in de kring zitten alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Ze gunde mij geen blik meer waardig. Een uur lang keek ik in stilte toe en vroeg ik mij af waar de tijd naartoe was. Een uur lang bewonderde ik mijn kleine meisje omdat ze zo flink haar mannetje stond tegen de veel grotere kindjes. 

Volgende week is het haar laatste weekje in de crèche, en wat zal ik het contact met Lien en Louise, Dorien, Linde en Paulien, de andere kindjes en hun ouders missen. Maar wat zal ik ook blij zijn met de logistieke vereenvoudiging, zeker nu de werken aan de Kortrijksesteenweg, de Sterre, de E40 richting kust ons het verkeersleven zuur maken.