La Laurent Desbiens 2011

Voor de vijfde keer al sta ik aan de start van deze cyclo, deze keer samen met Denis en Arne. Terwijl ik in het bevoorrechte startvak mag aanschuiven staan zij niet zo ver achter mij in het tweede startvak. Aangezien er na enkele kilometers wordt gestopt voor de officiële start maakt het hier niet eens zoveel uit in welk startvak je oorspronkelijk mag plaatsnemen. Dat bewijst Arne na vorig jaar nog maar eens wanneer ik hem bij de officiële start een paar rijen voor mij opmerk. Denis staat daarentegen wel ver naar achter, een gebrekkige peloton ervaring heeft hem in die eerste kilometers al een pak plaatsen gekost.

Om half negen worden we dan echt op gang geschoten. De eerste kilometers verlopen vlak en nerveus maar na 15 kilometer volgt een eerste heuvelzone. De schifting is daar dit jaar door een iets lager tempo echter veel minder groot en met een peloton van 100 renners beginnen we aan een vlak overgangsstuk richting Mont Cassel. Van samenwerking is weinig sprake en bijgevolg wordt er constant gedemarreerd. Zelf verschiet ik ook een paar cartouchen (te veel) om gaten dicht te rijden. Onderweg dunt het peloton wel wat uit door waaiervorming, enkele valpartijen en een helling maar het blijft toch een groep van ongeveer 50 renners.

Een tiental kilometer voor de Mont Cassel slagen er dan toch 5 renners in te ontsnappen. We blijven hen in het vizier houden en enkele kilometers voor de Cassel gaan 8 renners in de achtervolging. Ik maak gebruik van een brug om er nog als laatste naar toe te springen. Dat lukt maar ik begin dus wel zonder overschot aan de beklimming. In deze langste klim van de dag slaag ik erin de schade te beperken en kom ik met beperkte achterstand boven op de groep van 8, in de afdaling kan ik terug aansluiten. Net zoals vorig jaar krijg ik hier al te maken krampen maar ik trap er doorheen.
De koers lijkt nu echt in een definitieve plooi te zijn gevallen, de 5 leiders blijven binnen schot en het achtervolgende pelotonnetje van ongeveer 30 renners is niet meer te bespeuren.
Maar dan gebeurt het: een pijl in de verkeerde richting stuurt ons allen de verkeerde kant op. Na enkele kilometers merken we pas dat we niet meer op het parcours zitten en halen de 5 koplopers in want ook zij weten niet meer waarheen. Na overleg met de motards en koersdirectiewagen wordt er rechtsomkeert gemaakt. De 5 koplopers mogen een halve minuut eerder vertrekken voor ook wij weer worden losgelaten. Het groepje van 9 waar ik deel van uitmaakte krijgt echter geen voorsprong meer en moet gewoon terug door met de groep van 30 die we wel eerst al op enkele minuten achterstand hadden gezet. De motivatie is wat weg waardoor de 5 leiders nog wat tijd cadeau krijgen. Gaandeweg komt de vaart er toch weer in en halen we nog een groep van meer dan 50 renners in, daarin zaten ook Arne en Denis. Zij hadden even moeten stoppen maar werden dan wel meteen de goede kant op gestuurd.
Met een lang uitgerekt peloton van ongeveer 100 renners begonnen we dan aan de laatste heuvelzone. Mijn beste kruit had ik intussen al verschoten en veel meer dan gewoon volgen zat er niet meer in. Na de vierde en laatste helling is er toch weer wat afscheiding en beginnen we met een groep van iets meer dan 30 man aan de laatste kilometers. Arne en Denis zijn er ook nog steeds bij.
Een tiental slaagt er dan nog in van ons weg te rijden.
Iets meer dan een minuut na de winnaar bol ik samen met Arne over de meet. Sprinten voor de laatste top 20 plaatsen zag ik niet meer zitten, het vat was echt wel af.
25ste werd ik met een gemiddelde van 36,6 km/u. Arne werd 24ste en Denis 65ste nadat hij in de laatste kilometer nog had moeten stoppen om over te geven. Het snelle einde was hem dan toch wat zuur opgebroken.

Na de rit nog een gezellige après-cyclo met een gesmaakt buffet. Ondanks het verkeerd rijden, was deze cyclo toch weer genieten. Het blijft één van mijn favorieten.