3 Ballons 09

Na mijn deelname in 2005 en 2006 zou ik dit jaar opnieuw deelnemen aan deze loodzware cyclo in de Vogezen. Het zou het eerste echte doel van 2009 worden.
Door onze verbouwingswerken in Sint Denijs verliep de voorbereiding echter niet zoals gewenst, daarbovenop kreeg ik drie dagen voor de dag zelf nog te kampen met buikgriep.
Na twee dagen niet gegeten te hebben vertrok ik vrijdag samen met Elke en Loïc naar Belfort. Ik had mijn ambities inmiddels al teruggeschroefd, ik zou tijdens de rit wel zien voor welke afstand ik zou kiezen: de Master (205km) of de Senior (105km).
Zaterdagochtend stond ik samen met een massa bekenden aan de start: Peter, Jan, Thomas, Wouter, Arne, Olivier, Dennis, Jan en dan vergeet ik er nog een aantal. De keuze voor de afstand zou ik definitief bepalen na de eerste col, nl. Ballon de Servance. Die beklimming verliep tegen alle verwachtingen in buitengewoon gesmeerd, het klimmen ging me bijzonder goed af. Te wijten aan de verloren kilo's als gevolg van de zeer recente buikgriep? Ik voelde echter nog voor we de top bereikten dat de honger reeds toesloeg, het gebrek aan reserves werd op dat moment al duidelijk. Ik kwam toch nog in circa 60ste positie boven.
In le Thillot besliste ik af te slaan naar rechts om op die manier het korte parcours af te werken. Ik voelde dat ik eten nodig had en stopte een eerste keer om te eten bovenop Ballon d'Alsace. Daar besliste ik voorlopig af te wijken van het korte parcours en Ballon d'Alsace af te dalen langs de Noordflank richting Lac de Sewen ipv langs de Zuidkant. Op die manier reed ik de deelnemers van de lange afstand tegemoet.
Na anderhalf uur wachten aan de bevoorrading bij Lac de Sewen zag ik de koplopers passeren. Intussen begon de organisatie bij de bevoorrading zich ongetwijfeld al wat zorgen te maken over hun voorraad, ik had immers al een groot deel van hun stokbrood met hesp naar binnen gespeeld.
Ik pikte in bij het vierde groepje dat passeerde. In die groep van ongeveer 25 man bleek ook Thomas te zitten, die wist me al meteen te vertellen dat hij door zijn beste krachten heenzat. Op Ballon d'Alsace moest hij de groep al vrij snel laten rijden en kon ik niet veel meer doen dan hem mentaal te steunen. De afdaling nam ik volledig voor mijn rekening met Thomas en nog een 8-tal anderen in mijn wiel. Na ongeveer 20 kilometer achtervolgen raapte ik een groepje van 10 man op dat ik al een hele tijd voor ons uit zag rijden. Na een plaspauze in Champagney bracht ik Thomas opnieuw terug bij de groep van 20 en zette hem als het ware in een zetel af aan de voet van La Planche des belles Filles. Op de steile slotklim vond hij zijn tweede adem en moest ik hem laten rijden op 2 kilometer van de finish. Thomas eindigde in 7u14min en werd daarmee nog 76ste. Een schitterend resultaat.
Eén voor één sijpelden alle vrienden binnen, oa. Arne na 8u17min die daarmee zijn progressie dik in de verf zette.Ondanks mijn alternatieve deelname toch één van mijn betere cyclo-ervaringen.