Spruiten

Vandaag kreeg ik mijn eerste spruit in handen. Mijn eerste papieren spruit wel te verstaan, die van vlees en bloed moet nog een zestal weekjes blijven zitten waar hij/zij nu zit. Beide spruiten zijn echter wel het resultaat van een samenwerking tussen Michäël en mij, zij het dat de rol van Michaël bij de papieren spruit toch net iets beperkter was dan bij die andere spruit.

Mijn papieren spruit heeft, zoals het alle pasgeborenen betaamt, ook een naam gekregen: "A la découverte du français juridique". Als roepnaam zullen we allicht "mijn boek" blijven hanteren, dat bekt toch net iets vlotter dan "A la découverte du français juridique".

Na een ezelsdracht van ongeveer 2 jaar, een arbeid van een dikke zes maanden en een persfase van 3 weken, was ik erg blij toen ik hem vanmiddag eindelijk in handen kreeg. Als meter kozen we voor het UCT (Universitair Centrum voor Talenonderwijs), ook wel bekend als mijn werkgever. De rol van peter hebben we toevertrouwd aan Die Keure, ook wel bekend als de werkgever van Michaël. Maar ook de suikertante, (uitgever) Annelies Claeys, mogen we niet vergeten, want zonder haar was er nooit sprake geweest van deze spruit.

De geboortekaartjes verstuurden we enkele weken geleden al en we kregen al behoorlijk wat reacties, onder de vorm van bestellingen van klonen van deze spruit. Een greep uit de eerste reacties van de mensen die mijn spruit al in handen kregen:

• Oooh, knap gedaan!
• Chic, dat ziet er interessant uit!
• Dit is een boek dat zelfs op de salontafel zou kunnen blijven liggen.
• Een mens zou meteen zin hebben om weer Frans te studeren (2x)

Vooral die laatste reactie deed me veel plezier. Per slot van rekening is dat de reflex die we beoogden met onze spruit. Maandag wordt hij boven de doopvont gehouden in het bijzijn van 25 fans. Wij hopen alvast dat zij deze spruit weten te smaken!