Empathie

Onze zoon is heel empathisch de laatste tijd. Een greep uit het ruime aanbod praktijkvoorbeelden:

• Vorige week verbeet hij zijn tranen toen het er, op het einde van Ice Age 2, even naar uitzag dat Manny en Ellie uit elkaar zouden gaan.
• Vanmorgen begon hij te jammeren toen we zeiden dat het Winnie de Pooh kussen dat hij van nonkel Wouter en tante Fie kreeg op zijn kamer moest blijven staan en wist ons te vermurwen met de boodschap "dat Pooh zou moeten wenen als hij alleen boven moest blijven."
• Als we Aurélie terecht wijzen, wordt hij boos op ons en roept hij verontwaardigd: "Dat mag jij niet doen!" Of, en dat gebeurt minstens even vaak, echoot hij erop los: "Neeeeeeeeeeeeeen Aurélietje, dat mag jij niet doen." Identieke boodschap, verschillende ontvangers.
• Hij reageerde oprecht blij op het nieuws dat het de verjaardag was van Fabian, zijn vriendje uit de crèche en de zoon van mijn collega Stefan, zong hij de hele avond: "Happy Birthday to you, in de wei staat een koe, en die koe zegt "aa lof joe", happy birthday to you." 

En mama? Ja, mama haar gemoed schiet vol bij zoveel blijken van empathie. Smelt.Snik.Slik.