Frankrijk

Het voordeel van lang wachten vooraleer je iets post, zo bedacht ik vanmorgen op de fiets, is dat je tekst er steeds korter op wordt en dat kan zo zijn voordelen hebben, zowel voor de lezer als voor de schrijver. Anyway, laat ik bij wijze van verandering eens meteen to the point (proberen te) komen. Een viertal dagen na onze wettelijke trouw (zie elders) vertrokken Michaël en ik voor een dikke tien dagen naar het Zuiden van Frankrijk, maar niet zonder op Hemelvaart eerst in Maastricht de Steven Rooks Classic mee te pikken. Jammer dat het per se de hele ochtend moest regenen -wat zeg ik- gieten ... We waren beiden ingeschreven voor de 150km, maar dankzij het fantastische weer is het voor geen van ons beiden gelukt. Ik had al voor de start beslist dat ik aan de splitsing toch maar voor de 109km zou opteren. Michaël daarentegen was die splitsing al een eindje voorbij toen zijn tube er de brui aan gaf. Met enig gebricoleer raakte de tube wel weer opgepompt maar het risico was te groot om nog verder te rijden, dus maakte hij rechtsomkeer en stond hij mij al fris gewassen op te wachten toen ik als een verzopen kieken over de streep reed. Op naar beter weer dus en snel wat.

Na een tussenstop in Nancy op donderdagavond, kwamen we op vrijdagavond aan in onze eerste chambre d'hôte nabij Vence, waar we zaterdagmorgen meteen aan de start kwamen van onze tweede cyclo van de vakantie: La Vençoise. Het Zuiden van Frankrijk zou het Zuiden van Frankrijk niet zijn als we hier geen fantastisch weer hadden. Wat een verschil met de Steven Rooks Classic...zaaaalig: de 140km (met 2600 hoogtemeters) schoven vlot, al zij het dat ze iets vlotter schoven bij Michaël dan bij mijzelf. Het omgekeerde zou dan ook eerder zorgwekkend zijn. Michaël kwam na 4u18 als 6e in zijn categorie en 24e in totaal binnen, ik kwam ietsje (hum) later binnen als 5e in mijn categorie en als 159e in totaal. Arne was er ook bij die dag - hij was voor dag en dauw vertrokken in Saint-Cavalaire (bij Saint-Tropez) - en hij kwam exact een uur na Michaël binnen als 107e in totaal en als 27e in zijn categorie. Wij waren alvast zeer tevreden over deze eerste échte test van de vakantie en we trakteerden onszelf dan ook op een lekker etentje in Saint-Paul de Vence.

Vooraleer we op zondag naar onze volgende chambre d'hôtes reden, brachten we nog een bezoekje aan Grasse en aan een van de bekendste parfumfabrieken: Fragonnard. Op maandag was het weer fietsen geblazen en tekende Michaël een fors ritje uit. Deze tweede chambre d'hôtes lag immers in de Alpes Maritimes (wat meer landinwaarts ter hoogte van Nice) en die hebben hun naam echt niet gestolen. We begonnen de dag met een klimmetje van een kilometer of zes. Okay, one down en dat ging vlot. De volgende klim duurde zomaar eventjes 28km, maar ook dat was uiteraard geen probleem, we waren immers al goed getraind...fysiek toch. Inderdaad, toen na deze klim bleek dat er nog een vrij lange bijkwam, had ik het toch wel eventjes gezien. En zo leerde ik nog maar eens dat fietsen niet alleen een gevecht is tegen je eigen lichaam, maar ook en vooral een strijd tegen je eigen gedachten. Ik was dan ook maar wat blij toen we na 100km en een dikke 3000 hoogtemeters terug bij de chambre d'hôtes aankwamen. Op dinsdag zouden we het wat rustiger aandoen, met een tochtje langs Monaco en de obligate Promenade des Anglais in Nice. Al bij al reden we ook nu 100tal km met 1700 hoogtemeters, alweer redelijk getraind dus.

Op woensdag reden we naar Arne en Katleen in Saint-Cavalaire om er samen een supergezellige middag door te brengen. We geraakten er amper weg, maar uiteindelijk nam het besef dat de Ventoux nog eind ver lag toch de bovenhand en vertrokken we er rond een uur of zes. Inderdaad, onze volgende en laatste stop was de Mont Ventoux, de berg waarmee vorig jaar voor mij het echte fietsen begonnen was. Met iets meer zelfvertrouwen voor mezelf en een grotere ambitie voor ons beiden vertrokken we op donderdagochtend naar "onze" berg. We fietsten naar Malaucène om daar de eerste beklimming van de dag te beginnen. Lastiger dan Sault, het moet gezegd, maar veel gevarieerder, zowel in stijgingspercentage als in landschappen rondom. Na 2u20 stond ik boven: eerste missie volbracht. Ondertussen was Michaël (1u25) al afgedaald naar Bédoin en was hij al terug aan het klimmen. Ik daalde af naar Sault en vroeg mij de hele tijd af waarom ik hier vorig jaar zoveel geremd had...tiens, zou ik dan ook al beter dalen dan vorig jaar? In Sault wachtte ik Michaël op na zijn tweede beklimming (1u38) en daarna vertrokken we samen voor zijn derde en mijn tweede beklimming van de dag. Ik haalde het in 1u59, daar stond ik dan voor de tweede keer op één dag en Michaël voor de derde keer. Het behoeft allicht geen verder uitleg dat we beiden zeer tevreden waren (en ik bijna euforisch ;-)).

Op zaterdag stond dan onze derde cyclo op het programma: even lang als de Vençoise maar wel met de Ventoux vanuit Malaucène erin en in totaal 3000 hoogtemeters. Het weer liet het wat afweten maar dat het wat frisser was, vond niemand erg geloof ik, zeker niet tijdens het klimmen. Ik haalde de top in 2u10 (jihaa, nog 10 minuten sneller dan 2 dagen ervoor), maar kwam tijdens de afdaling helaas alleen te zitten. Iedereen die in mijn buurt reed, bleek immers voor de 97km te opteren. Enfin, niet getreurd, dan maar alleen verder door weer en wind, met een serieuze onweersbui als toemaatje. Na 7u39 later kwam ik als 6e van mijn categorie en 609e in totaal binnen. Op dat moment waren Michaël, Arne en Dimitri al volledig gerecupereerd...niet zo verwonderlijk als je bedenkt dat zij er dan ook al een tijdje zaten. Michaël had niet in het onweer gezeten en was al binnen na 4u53 waarmee hij tweede werd in zijn categorie en 23e in totaal. Arne arriveerde na 6u08 als 107e in zijn categorie en 362e in totaal, zijn broer Dimitri kwam een dik kwartier later binnen. Voor ons allemaal in elk geval een voldoening gevende afsluiter van de vakantie en nu maar dromen van ons volgende tripje: La Vaujany op 1 juli.

Noot: Tja, ik kan het blijkbaar niet laten, of het nu lang geleden is of niet: ik post lange berichten...