Brief aan Sarko
Mijnheer de president
Beste Nicolas (mag ik Nicolas zeggen?)
Waarvoor ik u mail, ik lees dat u het niet zo heeft voor "La princesse de Clèves". En ik die dacht dat alle Fransen zo chauvinistisch waren en hun eigen culturele patrimonium koesterden als was het een kostbare schat. Niet zo voor de president blijkbaar. U doet, wat men de eerste Franse moderne roman pleegt te noemen, af als waardeloos? Pijnlijk toch wel, een boek dat een mijlpaal vormt in de Franse literatuurgeschiedenis, dat al decennialang tot de verplichte lectuur van miljoenen Franse scholieren behoort, dat door universiteitstudenten Frans gretig gelezen wordt, en u vindt het maar niets? Of heeft u het zelf nooit gelezen misschien? Had u voor uw bac een vraag over la princesse en wist u het antwoord niet? Ik zoek een verklaring voor uw belachelijke -excusez le mot- houding. Waar haalt u het om dit boek zo te minachten? Heeft u dan echt geen belangrijker dingen aan uw hoofd? Of een vraag over la princesse thuis hoort in het ambtenarenexamen, daar wil ik met u best wel nog eens over discussiëren, maar om nu te stellen dat enkel "een sadist of een idioot" hierover vragen verwerkt in het examen...?
Beste Nicolas (mag ik Nicolas zeggen?)
Ik val maar meteen met de deur in huis: u stelt me teleur. Tja, ik zeg het maar meteen zoals het is. Ik liep al niet erg hoog met u op, want voorlopig kan ik mij van uw ambstermijn alleen maar herinneren dat u met Carla Bruni bent getrouwd maar dat u tot op het laatste moment ook wel nog terug wilde naar Cecilia. Verder lees ik dat u sinds kort ook samen woont met uw wettelijke echtgenote wat toch een heuse prestatie is, ongeveer een jaar nadat u met haar in het huwelijksbootje bent gestapt. Oh ja, u heeft vast ook andere dingen verwezenlijkt (Ingrid Betancourt is u nog steeds dankbaar), maar daar wil ik het hier nu even niet over hebben.
Waarvoor ik u mail, ik lees dat u het niet zo heeft voor "La princesse de Clèves". En ik die dacht dat alle Fransen zo chauvinistisch waren en hun eigen culturele patrimonium koesterden als was het een kostbare schat. Niet zo voor de president blijkbaar. U doet, wat men de eerste Franse moderne roman pleegt te noemen, af als waardeloos? Pijnlijk toch wel, een boek dat een mijlpaal vormt in de Franse literatuurgeschiedenis, dat al decennialang tot de verplichte lectuur van miljoenen Franse scholieren behoort, dat door universiteitstudenten Frans gretig gelezen wordt, en u vindt het maar niets? Of heeft u het zelf nooit gelezen misschien? Had u voor uw bac een vraag over la princesse en wist u het antwoord niet? Ik zoek een verklaring voor uw belachelijke -excusez le mot- houding. Waar haalt u het om dit boek zo te minachten? Heeft u dan echt geen belangrijker dingen aan uw hoofd? Of een vraag over la princesse thuis hoort in het ambtenarenexamen, daar wil ik met u best wel nog eens over discussiëren, maar om nu te stellen dat enkel "een sadist of een idioot" hierover vragen verwerkt in het examen...?
Nu ja, dit moest me even van het hart, beste Nicolas. Een lichtpunt toch, dankzij uw herhaaldelijke aanvallen op het boek beginnen Franse literatuurliefhebbers -een ras waar u duidelijk niet toe behoort- massaal het boek te herlezen en te promoten. En dat doet me plezier want ik, beste Nicolas, een bescheiden romanistje uit Gent, heb het boek wél graag gelezen. Ik beken: "Je lis La princesse de Clèves" en dat zou u beter ook nog eens doen.
Met vriendelijke groet
Elke Weylandt
Reacties
Zo die arme Nicolas te lijf gaan! De heisa hierrond heeft wel een groot voordeel. Iedereen wil het boek lezen. Ik dus ook, want ik geef toe dat ik het nog nooit gelezen heb. Wij moesten op school de Vlaamse klassiekers lezen. Erg fijne herinneringen heb ik daar niet aan, met uitzondering van de werken van Elsschot. Ik hoop dat de franse klassiekers beter zijn. Heb je een exemplaar van La Princesse de Clèves?
Voor de historische volledigheid en uit genegenheid voor Sarko hieronder het citaat van zijn uitspraak.
«Dans la fonction publique, il faut en finir avec la pression des concours et des examens. L'autre jour, je m'amusais, on s'amuse comme on peut, à regarder le programme du concours d'attaché d'administration. Un sadique ou un imbécile, choisissez, avait mis dans le programme d'interroger les concurrents sur La Princesse de Clèves. Je ne sais pas si cela vous est souvent arrivé de demander à la guichetière ce qu'elle pensait de La Princesse de Clèves... Imaginez un peu le spectacle ! En tout cas, je l’ai lu il y a tellement longtemps qu’il y a de fortes chances que j’aie raté l’examen ! »
Zo erg is dat toch niet? Denk ik. Nu ja, ik geef toe, ik ben wel een beetje een cultuurbarbaar!
Groetjes
Stefan
Fijn stukje :)